Tridandiswami Śri Śrimad Bhaktiwedanta Narajana Maharadża

Pan Śiwa jest bardzo bliski sercu Śri Kryszny, dlatego Kryszna może powierzać mu zadania, których nie zleciłby nikomu innemu. Kiedy półbogowie i demony ubijali Ocean Mleka, by zdobyć nektar nieśmiertelności, pierwszą substancją, jaka się wtedy pojawiła, była silna i niebezpieczna trucizna, paląca cały świat. Półbogowie zwrócili się po pomoc do Śri Kryszny, a Pan Kryszna poradził im, by poprosili Pana Śiwę o wypicie powstałej trucizny. Półbogowie oddali cześć Panu Śiwie i zwrócili się do niego z modlitwą: „Prosimy, ocal nas! Tylko ty możesz nas ochronić!" Pan Śiwa zebrał całą truciznę i wziął ją do ust, zawahał się jednak przed jej połknięciem. „Pan Kryszna jest w moim sercu, trucizna może mu zaszkodzić" - pomyślał. Dlatego zatrzymał truciznę w gardle. Trucizna wypaliła mu je, a szyja Pana Śiwy przybrała barwę niebieską.

Warszana, 11 listopada 1996 rok

Tridandiswami Śri Śrimad Bhaktiwedanta Narajana Maharadża

[Każdego roku podczas parikramu Wradża-mandala Śrila Narajana Maharadża organizuje uroczyste obchody dnia odejścia Śrila Bhaktiwedanta Swamiego Maharadża. W 1996 roku te obchody odbyły się w Warszanie, miejscu pojawienia się Śrimati Radharani. Po wezwaniu uczniów Śrila Prabhupada oraz innych wielbicieli do wspólnego gloryfikowania osoby Śrila Prabhupada, Śrila Narajana Maharadża wygłosił te oto słowa:(publikujemy je po raz pierwszy)]

Holandia, 3 lipca 1997 roku

Tridandiswami Śri Śrimad Bhaktiwedanta Narajana Maharadża]

O jednym ze spotkań Śri Narady Muniego z Panem Śiwą

Śri Narada staje przed obliczem Śankary, Pana Śiwy, i wychwala go słowami: „Jesteś tak blisko Pana Kryszny, i jesteś mu bardzo drogi. Co więcej, jesteś jego manifestacją. I nie jesteś różny od niego. Możesz ofiarować moksza, wyzwolenie, a także kryszna-prema". Usłyszawszy Naradę wysławiającego go na tyle sposobów, Śankara rozzłościł się i powiedział: „Twoje słowa są nieprawdziwe. Nie jestem drogi Krysznie - wcale nie - choć bardzo pragnąłbym. Chcę być bliski jego sercu, ale nie jestem. Tyle razy występowałem przeciwko niemu".

Śankara uczynił wiele rzeczy pozornie wymierzonych przeciwko Krysznie, np. obdarzył błogosławieństwem Rawanę. Inne jego postępki również wydają się być wymierzone przeciwko kryszna-bhakti. Powiedział Naradzie: „Wiesz, mój chłopcze, Kryszna każe mi robić to, czego nikt inny w tym świecie nie mógłby zrobić". Kiedy półbogowie ubijali ocean, najpierw pojawiła się trucizna, niezwykle silna trucizna, bardzo niebezpieczna, paląca cały wszechświat. Półbogowie udali się więc do Kryszny, który polecił im oddać cześć Śankarze i poprosić go o połknięcie tej trucizny. Półbogowie skierowali zatem swe modlitwy do Śankary: „O, Śankaro, ocal nas! Nikt inny nie zdoła tego dokonać". Śankara natychmiast wessał truciznę, zatrzymał ją jednak w ustach. Nie chciał jej połykać, pomyślał sobie bowiem: „Kryszna jest w moim sercu, a trucizna mogłaby mu zaszkodzić". Dlatego nie pozwolił jej spłynąć dalej. Trucizna wypaliła mu gardło, pod jej wpływem stało się ono niebieskie.

Tridandiswami Śri Śrimad Bhaktiwedanta Narajana Maharadża

[W tym roku (2006) rocznicę odejścia Śrila Narottama dasa Thakura obchodzimy 11 lub 12 lutego (w zależności od tego, jaką część świata zamieszkujecie). Jakiś czas temu odnaleźliśmy kasetę z nagraniem wykładu o Narottama Thakurze, wygłoszonym przez Śrila Narajana Maharadża w 1996 roku, na której również było nagranie darśanu z 1992 roku, dotyczącego tego samego tematu. Aby uniknąć powtórzeń, Śrila Maharadża wyraził zgodę na kompilację obu nagrań. Ich zapis przedstawiamy poniżej.]